Ως στοματικό σεξ ορίζεται η σεξουαλική πρακτική κατά την οποία η επαφή της στοματικής κοιλότητας ενός ατόμου με τα γεννητικά όργανα ή τον πρωκτό ενός άλλου ατόμου χρησιμοποιείται ως μέσο για ικανοποίηση. Το στοματικό σεξ δε συναντάται μόνο στο ανθρώπινο είδος, αλλά μεταξύ άλλων και στις τίγρεις, τα τσιτάχ και τις κινεζικές νυχτερίδες.
Μια ιστορική αναδρομή αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι η πρακτική αυτή δεν είναι κάτι το καινούργιο. Στην αιγυπτιακή μυθολογία, η θεά Ίσιδα αναβίωσε τον νεκρό αδελφό της Όσιρι γλείφοντας το πέος του, ενώ η πρακτική απεικονιζόταν και στα λουτρά της Πομπηίας. Οι πολιτισμικές αντιλήψεις για το στοματικό σεξ διέφεραν – και διαφέρουν – ριζικά ανά πολιτισμό και τόπο. Σε πολλούς πολιτισμούς, ειδικά η πεολειχία, θεωρούταν ή θεωρείται ταμπού. Παραδείγματος χάριν, το 1950 η πεολειχία αντιμετωπιζόταν ως κακούργημα σχεδόν σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής, ενώ στην Αρχαία Ρώμη το στοματικό σεξ θεωρούταν πολύ πιο ταπεινωτικό από ότι το πρωκτικό σεξ. Όσοι το ασκούσαν είχαν τη φήμη πως έχουν βρώμικη αναπνοή και ήταν συχνά ανεπιθύμητοι σε δείπνα. Επιπλέον, δεν ήταν αποδεκτό ένας άνδρας να κάνει πεολειχία, καθώς αυτό θα σήμαινε ότι δέχεται κάποιου είδους διείσδυση και έτσι υποτάσσεται, ενώ το να δέχεται πεολειχία από μια γυναίκα ή έναν άλλο άνδρα χαμηλότερης κοινωνικής τάξης (π.χ. σκλάβο) δεν είχε τίποτα το ντροπιαστικό. Στην μεσαιωνική Ευρώπη το στοματικό σεξ απαγορευόταν από την εκκλησία ως “αφύσικη πράξη” εξαιτίας του ότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε αναπαραγωγή. Αντιθέτως, ο κινεζικός ταοϊσμός πρεσβεύει πως το στοματικό σεξ σε κόλπο (cunnilingus) φέρνει μακροζωία και πνευματική ικανοποίηση.
Σύμφωνα με έρευνες, το στοματικό σεξ σήμερα είναι ιδιαίτερα συνήθης πρακτική: το ποσοστό των ατόμων που δηλώνει πως έχει κάνει στοματικό σεξ ξεπερνά το 80%. Ωστόσο, τα άτομα με πέος είναι πιο πιθανό να δηλώσουν ότι έχουν λάβει στοματικό σεξ, ενώ τα άτομα με κόλπο ότι το έχουν κάνει σε σύντροφο, διαφορά που μπορεί να εξηγηθεί από την επιρροή της πατριαρχίας στις αντιλήψεις σχετικά με το σεξ. Σε κάθε περίπτωση, τα άτομα με κόλπο συχνά δεν μπορούν να έρθουν σε οργασμό αποκλειστικά μέσω του διεισδυτικού σεξ, γεγονός που αναδεικνύει τη σημασία του στοματικού σεξ για τη σεξουαλική ικανοποίηση.
Παρά τη συχνότητα της πρακτικής αυτής, μεγάλο ποσοστό ατόμων έχουν αρνητικά συναισθήματα ή αναστολές σχετικά με το στοματικό σεξ ή και αρνούνται κατηγορηματικά να εμπλακούν στην πρακτική αυτή. Ενδεικτικοί λόγοι για αυτό μπορεί να είναι: 1) η αντίληψη ότι δεν οδηγεί σε αναπαραγωγή, οπότε και είναι αφύσικο, 2) το ότι είναι πρακτική με μειωμένη αίσθηση εγγύτητας λόγω του ότι δεν ενέχει επαφή πρόσωπο με πρόσωπο, 3) το ότι πρόκειται για κάτι ταπεινωτικό και “βρώμικο”, αντίληψη που συνδέεται σε πολλές περιπτώσεις με τις αναπαραστάσεις και τους συμβολισμούς που αποδίδονται στα διάφορα μέρη του σώματος ή 4) το ότι δεν τους αρέσει ή δεν τους προκαλεί ευχαρίστηση σαν πρακτική. Ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο κάποιο άτομο μπορεί να μην απολαμβάνει το στοματικό σεξ, εμείς σθεναρά υποστηρίζουμε πως κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνεται σεβαστό, αφού το σεξ θα πρέπει να το απολαμβάνουν όλα τα μέρη που εμπλέκονται και όχι μόνο το ένα.
Εξίσου σθεναρά υποστηρίζουμε πως το στοματικό σεξ μπορεί να αποτελέσει από μόνο του σεξουαλική πράξη (βλ. Το Σεξ Είναι Πολύ Κουλ no.3) ή να προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση όταν τα άτομα το επιθυμούν, και φυσικά πως είναι πολύ κουλ!